List pasterski z okazji 25. rocznicy erygowania diecezji

Umiłowani w Chrystusie Bracia i Siostry,

Pozdrawiamy Was i życzymy pokoju Chrystusowego w dzień, kiedy nasza diecezja przypomina sobie 25. rocznicę swego powstania. Wspólnie dziękujemy dziś za dzieło, jakiego Bóg dokonał i dokonuje w naszym życiu a przez nas we wspólnocie lokalnego Kościoła naszej diecezji.

Lata minione były dla nas drogą, którą przebyliśmy razem z Bogiem. Moglibyśmy dziś z dumą wymieniać wiele dobrego, co w ciągu tego ćwierćwiecza się w diecezji stało, ale także z pokorą wyznać, że są rzeczy, które się nie udały i nie udają. Przede wszystkim jednak chcemy, ze świętym Pawłem, uświadomić sobie, że to wszystko, co przeżyliśmy jakimś sposobem nas przemieniło, ponieważ „Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra.“[1] Przecież Bóg stale nas pragnie przeobrażać, abyśmy się stawali Jego obrazem – obrazem Trójcy Przenajświętszej.

Drogą przemiany musimy iść dalej, jak zachęcaliśmy na początku Wielkiego Postu. Uświadamiamy to sobie szczególnie teraz, kiedy po kilkumiesięcznych obostrzeniach pandemicznych konieczne jest poszukiwanie sposobów, jak w wielu wymiarach odnowić życie wspólnoty Kościoła. Przede wszystkim jest to dzieło Ducha Świętego, który stale odnawia Kościół. Dostrzec to mogliśmy w zeszłą niedzielę, w uroczystość Zesłania Ducha Świętego, kiedy przemienił apostołów w odważnych świadków Chrystusowego zmartwychwstania. Nie tylko Pięćdziesiątnica, ale całe święta wielkanocne wiodły nas drogą przemiany. Tak jak Piotra, który żałując swego zaparcia uświadomił sobie jak jest słaby a podczas spotkania ze wskrzeszonym Chrystusem wyznał: „Panie, Ty wiesz wszystko – Ty wiesz, że Cię kocham... “[2] Jak uczniów, przed którymi Jezus przemienił chleb i wino w swoje Ciało i Krew. Przede wszystkim jednak uobecniły nam Chrystusową drogę cierpienia, poprzez ból Krzyża do radości Zmartwychwstania, którą mogliśmy przebyć razem z Nim.

Ta przemiana wielkanocna jest zwycięskim dziełem całej Trójcy Przenajświętszej i stale się dzieje w życiu każdego z nas. Chrztem my także byliśmy przemienieni w dzieci Boże, kiedy byliśmy ochrzczeni w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego[3] i zanurzeni we wspólnotę Trójcy. Uczestnicząc we mszy świętej i przyjmując Eucharystię pozwalamy  Bogu, aby przemieniał nas w żywą wspólnotę Kościoła, abyśmy byli „jednym ciałem i jedną duszą w Chrystusie, naszym Panu.“[4] W sakramencie pokuty i pojednania Boże miłosierdzie i Jego miłość znowu zwyciężają nad naszymi grzechami, abyśmy byli w stanie wyznać: „Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. 

Dlatego chcemy Was, Siostry i Bracia, zachęcić, abyście z nowym pragnieniem odnowili swoją łączność z Chrystusem. On jest tym największym bogactwem człowieka. On jest tym największym darem, który dostaliśmy i który mamy przekazywać dalej. On chce być z nami przez wszystkie dni, aż do końca świata,[5] aby nas wciąż przemieniał jako poszczególne jednostki, ale także jako wspólnotę. Tylko tak życie może obfitować w owoce Królestwa Bożego. Chcemy podziękować Wam wszystkim, którzy troszczycie się, aby Wasze życie działo się w łączności z Chrystusem. Wam wszystkim, którzy własnym przykładem życia wiarą wychowujecie swoje dzieci. Wam wszystkim, którzy na różnych pozycjach w Kościele oddajecie swoje życie służbie dziełu Królestwa Bożego. Wam wszystkim, którzy poprzez swoje ofiary i modlitwy wciąż niesiecie brzemię bolączek tego świata i nie przestajecie być żywymi świadkami Jego Zmartwychwstania.

Złączmy się dziś, w całej naszej diecezji, śpiewając wspólnie, po Komunii świętej, hymn „Ciebie, Boże, chwalimy”. Złączmy się także w podejmowaniu nowych wyzwań w życiu z Chrystusem. Radzi będziemy, jeśli się podejmiecie zadania, o którym mówiliśmy na początku okresu Wielkiego Postu, czyli abyście wspólnymi siłami zorganizowali w parafii dzień adoracji – dzień odnowy duchowej parafii, podczas którego adoracja i konferencje duchowe staną się nowym bodźcem i inspiracją do życia z Chrystusem.

Przykładem takiego życia niech będą dla nas ci, których wzywamy jako naszych orędowników: święta Jadwiga, patronka diecezji, święty Melchior Grodecki, święty Jan Sarkander, błogosławiona Maria Antonina Kratochwil, błogosławiony Metody Dominik Trčka, błogosławiony Richard Henkes. Święty Jan Paweł II o terenach naszej diecezji powiedział, że jest to region z dramatyczną i trudną historią, który doświadczył wiele prób i cierpienia. Zawsze jednak charakteryzował się wiernością Chrystusowi i Kościołowi oraz szczerą duchowością, która ucieleśniła się w tych wielkich osobowościach.[6]

Oby napełniły nas słowa papieża, założyciela naszej diecezji. Aby wierność Chrystusowi i Kościołowi oraz poczciwe życie chrześcijańskie wciąż były światłem i siłą dla wszystkich mieszkających na terenie naszego Kościoła lokalnego. Maryja, Matka Boża, niech nas wszystkich wspiera swoją ochroną i pomocą.

Na dalszą wspólną drogę z serca Wam błogosławią

biskup František Václav i biskup Martin



[1] Rz 8, 28

[2] J 21, 17

[3] por. Mt 28, 19

[4]por. III modlitwa eucharystyczna

[5] por. Mt 28, 20

[6] Jan Paweł II.; Przemówienie podczas uroczystego pożegnania na lotnisku w Mošnově 22 maja 1995